- ἔνοπλον
- ἔνοπλοςin armsmasc/fem acc sgἔνοπλοςin armsneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἔνοπλον
Look at other dictionaries:
ороужьныи — (3) пр. к орѹжиѥ во 2 знач.: Аще и воини буду(т) или купцi. или простии чл҃вци. или iнi нѣции. подъ другымь кымь любо. въ воиньство ѡружное въчтени… въ воиньствѣ на бранехъ пребывають. ѡжидати женамъ ихъ. (ἔνοπλον) КР 1284, 289в; Данилъ же… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
THRACIA — sic a sarvitia incolarum, teste Isidorô dicta, olim Perca, teste Stephan. et Sithon, teste A. Gelliô, regio maxima Europae, mari Aegaeô ad Austrum, Propontide, quâ ab Asia separatur ad Ortum et mari Euxinô definita, a Mysia superiore et inferiore … Hofmann J. Lexicon universale
VENUS — I. VENUS ab antiquis amorum, gratiarum, pulchritudinis, deliciarum, voluptatumque omnium habita est Dea: ita dicta a veniendo, quod ad omnes res veniat, ut auctore est Cicer. l. 3. de Nat. Deor. c. 24. Hanc Poetae, ex spumâ maris et Caeli… … Hofmann J. Lexicon universale
ένοπλος — η, ο (AM ἔνοπλος, ον) [όπλον] αυτός που έχει μαζί του ή που χρησιμοποιεί όπλο ή όπλα, οπλισμένος νεοελλ. 1. (για ενέργεια) αυτός που διεξάγεται, που γίνεται με όπλα («ένοπλη σύρραξη») 2. φρ. «οι ένοπλες δυνάμεις» το σύνολο τών στρατιωτικών και… … Dictionary of Greek
λογχοφόρος — α, ο (AM λογχοφόρος, ον) 1. οπλισμένος με λόγχη («λογχοφόρον ἔνοπλον... γένος», Ευρ.) 2. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι λογχοφόροι ειδικό σώμα έφιππων στρατιωτών, οπλισμένων με λόγχη («λογχοφόρους δὲ σὺν πελτασταῑς», Ξεν.) νεοελλ. (το αρσ. πληθ. ως… … Dictionary of Greek
